اطلاعات بيشتر
۰۱ شهریور ۱۳۹۵، ۰۸:۵۲ ق.ظ
برخی از مخاطبان گلایه کرده‌اند چرا وقتی قرارداد کار یکساله کارگر به اتمام رسید و کارفرما عذر او را خواست، هیچ حمایتی از کارگر به عمل نمی‌آید؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مسایل کارگری و مشکلات این قشر زحمتکش همیشه یکی از اصلی ترین مشکلاتی است که در این سرویس بررسی می‌شود.
یکی از مخاطبان سرویس مشکلات مردم درباره تکلیف کارگران پس از ختم قرارداد کار یکساله سئوال کرده است. او در این باره نوشته: شما را به خدا قسم مشکل قراردادهای کار را پیگیری کنید مگر می‌شود چنین سرپرستان خانوار در برابر کوهی از مشکلات به حال خود رها شوند طبق قانون‌کار کارفرما در پایان قرار داد هیچ تعهدی نسبت به کارگر ندارد در حالی‌که حداکثر زمان قراردادهای کنونی یکسال است و با توجه به سختی و طاقت فرسا بودن کار در کارخانه‌جات و معادن آیا درست است کارگری که مثلاً به سن چهل سال رسیده و الان با داشتن زن و چند بچه و کاهش توان جسمی و بیماری و بالطبع کاهش کارایی جسمی با اتمام قرارداد عذرش را خواست؟ در این سن با این شرایط کجا دیگر می‌تواند کار پیدا کند؟ یعنی عملاً باید برود بمیرد تا احتمالاً با برقراری مستمری خانواده اش از بدبختی نجات یابند چرا کسی فکری به حال این قراردادهای کاری و اخراج کارگران بدون حمایت قابل قبول نمی‌کند؟
بیمه بیکاری پشتوانه کارگر بیکار
نیاز به توضیح نیست که طبق قانون‌کار و تأمین اجتماعی، برقراری بیمه تأمین اجتماعی کارگر از سوی کارفرما اجباری است و در صورت خودداری کارفرما، کارگر می‌تواند با شکایت، حق خود را از کارفرما بگیرد.
یکی از اصلی ترین حمایت‌های بیمه تأمین اجتماعی، بیمه بیکاری است. در زمان بیکار شدن کارگر یعنی هنگام ختم قرارداد کار یا اخراج کارگر بدون اینکه خود او تأثیری در اخراج داشته باشد، یا با حکم قانونی از ادامه کارش جلوگیری شده باشد، کارگر مستحق دریافت حق بیمه بیکاری می‌شود.
طبق قانون تأمین اجتماعی افراد شاغل در کارهایی که ماهیت آن جنبه دائمی دارد و براساس قرارداد کار در مدت معینی مشغول کار بوده اند، با تشخیص واحدهای تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ در صورتی که در پایان قرارداد بیکار شوند و در آخرین کارگاه حداقل یک سال سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشند، مورد حمایت قرارگرفته و مشمول دریافت مقرری بیمه بیکاری خواهند شد.
عموماً شرط گرفتن بیمه بیکاری برای این قبیل افراد، ۵ شرط است که تقریباً همه کارگران این شرایط را دارند. اینکه کارگر مشمول قانون کار و تأمین اجتماعی باشد، تبعه کشورهای خارجی نباشد، مستمری بگیر بازنشسته و یا از کارافتاده کلی نباشد، دارای حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت حق بیمه باشد و در زمره صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری نباشد باعث می‌شود تا او مستحق دریافت بیمه بیکاری شود تا زمانی که بتواند بر سر کار جدید برود.
مدت پرداخت مقرری بیمه بیکاری به بیمه شدگان واجد شرایط، به سابقه پرداخت حق بیمه از سوی آنان بستگی دارد و در هر حال مدت آن از ٣۶ ماه (۳ سال) برای بیمه شدگان مجرد و ۵٠ ماه (۴ سال و ۲ ماه) برای بیمه شدگان متأهل و متکفل بیشتر نیست.
لازم به ذکر است مدت زمان دریافت بیمه بیکاری، جزء مدت پرداخت بیمه محسوب می‌شود و پس از آن، در صورت داشتن شرایط، کارگر بازنشسته اعلام و مشمول دریافت مستمری بازنشستگی می‌شود.
منبع: تازه‌هاي حسابداري
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مسایل کارگری و مشکلات این قشر زحمتکش همیشه یکی از اصلی ترین مشکلاتی است که در این سرویس بررسی می‌شود.
یکی از مخاطبان سرویس مشکلات مردم درباره تکلیف کارگران پس از ختم قرارداد کار یکساله سئوال کرده است. او در این باره نوشته: شما را به خدا قسم مشکل قراردادهای کار را پیگیری کنید مگر می‌شود چنین سرپرستان خانوار در برابر کوهی از مشکلات به حال خود رها شوند طبق قانون‌کار کارفرما در پایان قرار داد هیچ تعهدی نسبت به کارگر ندارد در حالی‌که حداکثر زمان قراردادهای کنونی یکسال است و با توجه به سختی و طاقت فرسا بودن کار در کارخانه‌جات و معادن آیا درست است کارگری که مثلاً به سن چهل سال رسیده و الان با داشتن زن و چند بچه و کاهش توان جسمی و بیماری و بالطبع کاهش کارایی جسمی با اتمام قرارداد عذرش را خواست؟ در این سن با این شرایط کجا دیگر می‌تواند کار پیدا کند؟ یعنی عملاً باید برود بمیرد تا احتمالاً با برقراری مستمری خانواده اش از بدبختی نجات یابند چرا کسی فکری به حال این قراردادهای کاری و اخراج کارگران بدون حمایت قابل قبول نمی‌کند؟
بیمه بیکاری پشتوانه کارگر بیکار
نیاز به توضیح نیست که طبق قانون‌کار و تأمین اجتماعی، برقراری بیمه تأمین اجتماعی کارگر از سوی کارفرما اجباری است و در صورت خودداری کارفرما، کارگر می‌تواند با شکایت، حق خود را از کارفرما بگیرد.
یکی از اصلی ترین حمایت‌های بیمه تأمین اجتماعی، بیمه بیکاری است. در زمان بیکار شدن کارگر یعنی هنگام ختم قرارداد کار یا اخراج کارگر بدون اینکه خود او تأثیری در اخراج داشته باشد، یا با حکم قانونی از ادامه کارش جلوگیری شده باشد، کارگر مستحق دریافت حق بیمه بیکاری می‌شود.
طبق قانون تأمین اجتماعی افراد شاغل در کارهایی که ماهیت آن جنبه دائمی دارد و براساس قرارداد کار در مدت معینی مشغول کار بوده اند، با تشخیص واحدهای تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ در صورتی که در پایان قرارداد بیکار شوند و در آخرین کارگاه حداقل یک سال سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشند، مورد حمایت قرارگرفته و مشمول دریافت مقرری بیمه بیکاری خواهند شد.
عموماً شرط گرفتن بیمه بیکاری برای این قبیل افراد، ۵ شرط است که تقریباً همه کارگران این شرایط را دارند. اینکه کارگر مشمول قانون کار و تأمین اجتماعی باشد، تبعه کشورهای خارجی نباشد، مستمری بگیر بازنشسته و یا از کارافتاده کلی نباشد، دارای حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت حق بیمه باشد و در زمره صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری نباشد باعث می‌شود تا او مستحق دریافت بیمه بیکاری شود تا زمانی که بتواند بر سر کار جدید برود.
مدت پرداخت مقرری بیمه بیکاری به بیمه شدگان واجد شرایط، به سابقه پرداخت حق بیمه از سوی آنان بستگی دارد و در هر حال مدت آن از ٣۶ ماه (۳ سال) برای بیمه شدگان مجرد و ۵٠ ماه (۴ سال و ۲ ماه) برای بیمه شدگان متأهل و متکفل بیشتر نیست.
لازم به ذکر است مدت زمان دریافت بیمه بیکاری، جزء مدت پرداخت بیمه محسوب می‌شود و پس از آن، در صورت داشتن شرایط، کارگر بازنشسته اعلام و مشمول دریافت مستمری بازنشستگی می‌شود.
منبع: تازه‌هاي حسابداري
" برای حمايـت از ما، لطفاً بر روی بنرهای تبليغاتی سايت كليك نمائيد "
" اگر کسی خوبیهای تو را فراموش کرد، تو خوب بودن را فراموش نکن... "
" ای کاش یاد بگیریم، برای خالی کردن خودمان؛ کسی را لبریز نکنیم... "
" تنها « زمان » است كه دوست داشتن را ثابت می كند، نه « زبان »... "
" اگر کسی خوبیهای تو را فراموش کرد، تو خوب بودن را فراموش نکن... "
" ای کاش یاد بگیریم، برای خالی کردن خودمان؛ کسی را لبریز نکنیم... "
" تنها « زمان » است كه دوست داشتن را ثابت می كند، نه « زبان »... "