۱۶ اسفند ۱۳۹۱، ۰۱:۳۵ ب.ظ
با حوصله بخوانید
شما که به دنبال کار هستید
كار است و هزار و یک مشکل. منتها یکی تا به مشکل می خورد، می رود توی فاز افسردگی و “این هم شد کار، این هم شد زندگی؟” راه می اندازد؛ یکی قهر و آشتی می کند و لج و لجبازی؛ یکی شلوغ بازی در می آورد و بساط دار و دعوا علم می کند؛ یکی بی خیالی طی می کند و با ” شتر دیدی ندیدی” قضیه را فیصله می دهد و… اما بعضیها هستند که هنوز چشم انتظار کار هستند و نمی دانند برای وارد شدن به دنیای کار چه باید بکنند و دست شان را روز و شب زیر چانه شان می گذارند و به امید آن هستند که کسی به شان با خواهش، تمنا و التماس بگوید بیایید پشت میز بنشینید! بهتر که همچنان دست زیر چانه تان باشد تا امورات تان بگذرد.
حرف ما با کسانی است که به معنای واقعی به دنبال کار بوده و هستند. تریپ افسرده و ژست ناامیدها را گرفتن برای شما کار نمی شود و به جایی نخواهید رسید. ناامید نشدن و پیگیری مستمر برای یک شغل نان و آبدار نیاز به خونسردی و آرامش دارد. انگیزه تنها عنصری است که اگر از وجودتان، رخت ببندد، ارزش شما را به طرز قابل توجهی پایین می آورد. از سویی دیگر، مطالعات نشان داده اند که اعتماد به نفس همیشه و همه جا، کار ساز است. با این وجود اگر مدت زیادی نیست که به دنبال کار هستید، ممکن است پنهان کردن اضطراب، برای تان دشوار باشد. اگر فکر می کنید دنبال کار هستید و نمی دانید راههای رسیدن به شغل تقریبا دلخواه از چه راهی است، قبل از آن که به سراغ کاری بروید، این مطلب را بخوانید و بدانید ضرر نخواهید کرد.
رزومه کاریابی یا ناامیدی :
اگر به دنبال یک کار درست و حسابی باشید که البته کمی سواد و مهارت لازم داشته باشد، هر کجا بروید، از شما رزومه می خواهند. “رزومه” یا “cv” یا به قول فرهنگستانیها، “کارنامک”، قرار است سابقه تحصیلی و کاری جویندگان کار را نشان بدهد و اگر آقا و خانم “جوینده” بلد نباشد رزومه بنویسد، “یابنده” نخواهد بود. این کارنامک یک قالب رسمی مشخص دارد که هم خواندنش را برای کارفرما آسان می کند و هم نوشتنش را برای کارجوها. برای نوشتن رزومه مثل فروشنده ای که می خواهد جنسش را هر طور شده به مشتری بیندازد، باید طوری در مورد خودتان تعریف و تبلیغ کنید که کارفرما مجاب شود و چیزی را که بهش می گویند “خدمات شخصی شما” بخرد.
پس کار یا شغلهایی که در گذشته انجام داده اید و مهارتهایی که یاد گرفته اید و سایر محسنات خوبتان(!) را یک بار برای خودتان فهرست کنید و بعد، شروع کنید به نوشتن رزومه! در رزومه باید به همه موارد ضروری اشاره کرد، اما نباید آن را نامرتب و آشفته نوشت. مدیران استخدامی می گویند بیشتر رزومههای کارجویان به جای این که معرف مهارتهای کارجویان باشند، نشان دهنده از ناامیدی آنها هستند. توجه داشته باشید مراکزکاریابی می خواهند اطمینان پیدا کنند که شما شانس معرفی مهارتهای خود را به کارفرمایان احتمالی، با نشان دادن یأس و ناامیدی پایین نمی آورید.
زمان را در یابید :
حضور به موقع برای مصاحبه، بسیار مهم است، اما هیچ گاه نباید خیلی زود در محل حاضر شوید. ۱۰ دقیقه پیش از ساعت مقرر، زمان مناسبی است. در غیر این صورت در بهترین حالت، فردی مزاحم به شمار می آیید و در بدترین حالت به عنوان شخصی که به جز نگهداشتن زمان، هیچ کار دیگری بلد نیست، شناخته می شوید.
خیلی خوب است که برای رسیدن به محل مصاحبه، وقت کافی در نظر بگیرید، اما اگر زودتر از موعد مقرر به آن جا رسیدید، در محل مناسبی در نزدیکی آن جا منتظر بمانید و در این مدت باقی مانده از لحاظ ذهنی خود را آماده کرده و به مرور کردن رزومه خود یا پرسشهای احتمالی مصاحبه بپردازید. نوع پوشش و نحوه حرف زدن شما جزو لاینفک در جذب شماست. نیاز نیست که فلان لباس مارک دار را بپوشید اما مرتب بودن شما به جایی بر نمی خورد.
این جا جای درد دل نیست :
مگر عزرائیل به سراغ شما آمده که جیک و پوک زندگی تان را روی دایره می ریزید! مصاحبه یا جلسه استخدامی جایی نیست که بخواهید همه چیز را در مورد خودتان بازگو کنید. با این وجود بسیاری از کارجویان این کار را انجام می دهند. اعترافات خود را برای یک مشاور، یک دوست خوب و یا همسرتان نگهدارید. باید توجه مصاحبه کننده را به ارزشهایی که دارید و مورد نیاز آنهاست، جلب کنید نه ضعفها و درد دلها! به یاد داشته باشید، هیچ گاه در مورد خود یا کارفرمای قبلی تان، بدگویی نگویید.
با گدایی به جایی نمی رسید :
کار کردن مهم است اما مهم تر از آن شأن و حفظ عزت نفس است. به خاطر داشته باشید باید نشان بدهید که تا چه اندازه خواهان آن شغل هستید، اما یک کارجوی خوب هیچ گاه گدایی نمی کند و رشوه نمی دهد. از ناله و زاری یا پیشنهاد پول، پرهیز کنید. کارفرمایان توصیه می کنند: شگفت زده کردن مصاحبه گر با نشان دادن و معرفی مهارتها و ویژگیهای مهمی که دارید، بسیار مؤثرتر از خسته کردن آنها با نالههای حاکی از نیاز مبرم به آن کار است.
باوقار پیگیری کنید :
پیگیری نتیجه مصاحبه، خوب است، به شرط این که آنها از شما خواسته باشند که خودتان تماس بگیرید. در غیر این صورت یک روز در میان، تلفن زدن و پیگیر نتیجه شدن باعث می شود شخصیت شما تحقیر شده و تا حدودی ترسو جلوه کنید. بهترین راه برای پیگیری نتیجه مصاحبه، نوشتن یک سری یادداشتهای تشکرآمیز است. اولین یادداشت را ظرف مدت ۲۴ ساعت بعد از انجام مصاحبه، برای مصاحبه گر ارسال کنید.
چنان چه تا چند هفته بعد، جوابی دریافت نکردید دومین یادداشت را بفرستید. پیگیری خود را به این منظور که می خواهید از استخدام شدن خود مطمئن شوید، انجام ندهید، بلکه به گونه ای برخورد کنید که یادآور توانمندیها و مهارتهای شما باشد!
آرام باشید :
داشتن اضطراب و دلهره در هنگامی که در جست وجوی شغلی هستید، امری کاملا طبیعی است. چنان چه باز هم افکار منفی به سراغ شما آمد، سعی کنید با تجدید نظر در نوع نگرش خود، بر آنها غلبه کنید. بنابراین به جای این که مدام بپرسید: “چرا هیچ کس مرا استخدام نمی کند؟”، تمامی مهارتها و ارزشهایی را که دارید، شناخته و برای آنها ارزش قائل شوید و بپرسید: “ایدهها و مهارتهای من برای کدام شرکت می تواند کاربرد داشته باشد و من مایل هستم با چه نوع شرکتی همکاری داشته باشم؟” با این نگرش راحت تر با مقوله کاریابی کنار می آیید و به لحاظ حفظ خونسردی، بیشتر مورد توجه واقع می شوید.
میزان اطلاعاتی که در مصاحبه استخدامی باید به کارفرما بدهید.
این یک باور کذب است که در مصاحبه باید تا آنجا که میتوانید اطلاعاتی در مورد خودتان به کارفرما بدهید. بیشتر متقاضیان بیش از حد لازم در مصاحبه صحبت میکنند. هدف شما در مصاحبه نشان دادن خود و تواناییهایتان است، بدون آنکه همه چیز را درباره خودتان بگویید فقط به سؤالها پاسخ دهید. اگر مصاحبه کننده اطلاعات بیشتری بخواهد، سوال دیگری خواهد کرد. به نکات زیر توجه کنید تا مصاحبه از مسیر خود خارج نشود:
- سعی کنید شنونده خوبی باشید یعنی توجه و دقت به سؤالی که مصاحبه کننده میپرسد و پاسخ دقیق به آن.
- آماده باشید تا در ۲ دقیقه یا کمتر به سوال “کمی از خودتان بگویید”جواب دهید. سعی کنید آسمان و ریسمان بهم نبافید.
- بدانید که چگونه میتوانید به موفقیت شرکت کمک کنید و بتوانید در صورت پرسیدن در این مورد توضیح دهید.
- سوالها را پیشبینی کنید.
- تا آنجا که ممکن است از صحبتهای مصاحبهکننده اطلاعاتی در مورد شرکت، شغل موردنظر و شرایط بدست آوردن آن شغل کسب کنید.
- طرز صحبت و حرکات مصاحبه کننده را تقلید کنید و به چگونگی حرف زدنش گوش بدهید.
- هیچوقت بخاطر چیزی که فاقد آن هستید معذرت نخواهید یا به ضعفها و عدم تواناییهایتان اشاره نکنید.
- سهم شما در مصاحبه ۵۰ درصد است. اگر مصاحبهکنندگان دو نفرند، سهم شما ۳۰ درصد میشود.
هنگام آماده شدن برای مصاحبه به یاد داشته باشید که باید تأثیری ماندگار بر مصاحبه کننده بگذارید و مصاحبه کننده را در حالی ترک کنید که فکر میکند شما شخصی شایسته، باشعور و جذاب هستید. یعنی مناسبترین فرد برای آن شغل، پس باید بدانید چه موقع حرف بزنید و چه موقع گوش...
موفق باشيد
شما که به دنبال کار هستید
كار است و هزار و یک مشکل. منتها یکی تا به مشکل می خورد، می رود توی فاز افسردگی و “این هم شد کار، این هم شد زندگی؟” راه می اندازد؛ یکی قهر و آشتی می کند و لج و لجبازی؛ یکی شلوغ بازی در می آورد و بساط دار و دعوا علم می کند؛ یکی بی خیالی طی می کند و با ” شتر دیدی ندیدی” قضیه را فیصله می دهد و… اما بعضیها هستند که هنوز چشم انتظار کار هستند و نمی دانند برای وارد شدن به دنیای کار چه باید بکنند و دست شان را روز و شب زیر چانه شان می گذارند و به امید آن هستند که کسی به شان با خواهش، تمنا و التماس بگوید بیایید پشت میز بنشینید! بهتر که همچنان دست زیر چانه تان باشد تا امورات تان بگذرد.
حرف ما با کسانی است که به معنای واقعی به دنبال کار بوده و هستند. تریپ افسرده و ژست ناامیدها را گرفتن برای شما کار نمی شود و به جایی نخواهید رسید. ناامید نشدن و پیگیری مستمر برای یک شغل نان و آبدار نیاز به خونسردی و آرامش دارد. انگیزه تنها عنصری است که اگر از وجودتان، رخت ببندد، ارزش شما را به طرز قابل توجهی پایین می آورد. از سویی دیگر، مطالعات نشان داده اند که اعتماد به نفس همیشه و همه جا، کار ساز است. با این وجود اگر مدت زیادی نیست که به دنبال کار هستید، ممکن است پنهان کردن اضطراب، برای تان دشوار باشد. اگر فکر می کنید دنبال کار هستید و نمی دانید راههای رسیدن به شغل تقریبا دلخواه از چه راهی است، قبل از آن که به سراغ کاری بروید، این مطلب را بخوانید و بدانید ضرر نخواهید کرد.
رزومه کاریابی یا ناامیدی :
اگر به دنبال یک کار درست و حسابی باشید که البته کمی سواد و مهارت لازم داشته باشد، هر کجا بروید، از شما رزومه می خواهند. “رزومه” یا “cv” یا به قول فرهنگستانیها، “کارنامک”، قرار است سابقه تحصیلی و کاری جویندگان کار را نشان بدهد و اگر آقا و خانم “جوینده” بلد نباشد رزومه بنویسد، “یابنده” نخواهد بود. این کارنامک یک قالب رسمی مشخص دارد که هم خواندنش را برای کارفرما آسان می کند و هم نوشتنش را برای کارجوها. برای نوشتن رزومه مثل فروشنده ای که می خواهد جنسش را هر طور شده به مشتری بیندازد، باید طوری در مورد خودتان تعریف و تبلیغ کنید که کارفرما مجاب شود و چیزی را که بهش می گویند “خدمات شخصی شما” بخرد.
پس کار یا شغلهایی که در گذشته انجام داده اید و مهارتهایی که یاد گرفته اید و سایر محسنات خوبتان(!) را یک بار برای خودتان فهرست کنید و بعد، شروع کنید به نوشتن رزومه! در رزومه باید به همه موارد ضروری اشاره کرد، اما نباید آن را نامرتب و آشفته نوشت. مدیران استخدامی می گویند بیشتر رزومههای کارجویان به جای این که معرف مهارتهای کارجویان باشند، نشان دهنده از ناامیدی آنها هستند. توجه داشته باشید مراکزکاریابی می خواهند اطمینان پیدا کنند که شما شانس معرفی مهارتهای خود را به کارفرمایان احتمالی، با نشان دادن یأس و ناامیدی پایین نمی آورید.
زمان را در یابید :
حضور به موقع برای مصاحبه، بسیار مهم است، اما هیچ گاه نباید خیلی زود در محل حاضر شوید. ۱۰ دقیقه پیش از ساعت مقرر، زمان مناسبی است. در غیر این صورت در بهترین حالت، فردی مزاحم به شمار می آیید و در بدترین حالت به عنوان شخصی که به جز نگهداشتن زمان، هیچ کار دیگری بلد نیست، شناخته می شوید.
خیلی خوب است که برای رسیدن به محل مصاحبه، وقت کافی در نظر بگیرید، اما اگر زودتر از موعد مقرر به آن جا رسیدید، در محل مناسبی در نزدیکی آن جا منتظر بمانید و در این مدت باقی مانده از لحاظ ذهنی خود را آماده کرده و به مرور کردن رزومه خود یا پرسشهای احتمالی مصاحبه بپردازید. نوع پوشش و نحوه حرف زدن شما جزو لاینفک در جذب شماست. نیاز نیست که فلان لباس مارک دار را بپوشید اما مرتب بودن شما به جایی بر نمی خورد.
این جا جای درد دل نیست :
مگر عزرائیل به سراغ شما آمده که جیک و پوک زندگی تان را روی دایره می ریزید! مصاحبه یا جلسه استخدامی جایی نیست که بخواهید همه چیز را در مورد خودتان بازگو کنید. با این وجود بسیاری از کارجویان این کار را انجام می دهند. اعترافات خود را برای یک مشاور، یک دوست خوب و یا همسرتان نگهدارید. باید توجه مصاحبه کننده را به ارزشهایی که دارید و مورد نیاز آنهاست، جلب کنید نه ضعفها و درد دلها! به یاد داشته باشید، هیچ گاه در مورد خود یا کارفرمای قبلی تان، بدگویی نگویید.
با گدایی به جایی نمی رسید :
کار کردن مهم است اما مهم تر از آن شأن و حفظ عزت نفس است. به خاطر داشته باشید باید نشان بدهید که تا چه اندازه خواهان آن شغل هستید، اما یک کارجوی خوب هیچ گاه گدایی نمی کند و رشوه نمی دهد. از ناله و زاری یا پیشنهاد پول، پرهیز کنید. کارفرمایان توصیه می کنند: شگفت زده کردن مصاحبه گر با نشان دادن و معرفی مهارتها و ویژگیهای مهمی که دارید، بسیار مؤثرتر از خسته کردن آنها با نالههای حاکی از نیاز مبرم به آن کار است.
باوقار پیگیری کنید :
پیگیری نتیجه مصاحبه، خوب است، به شرط این که آنها از شما خواسته باشند که خودتان تماس بگیرید. در غیر این صورت یک روز در میان، تلفن زدن و پیگیر نتیجه شدن باعث می شود شخصیت شما تحقیر شده و تا حدودی ترسو جلوه کنید. بهترین راه برای پیگیری نتیجه مصاحبه، نوشتن یک سری یادداشتهای تشکرآمیز است. اولین یادداشت را ظرف مدت ۲۴ ساعت بعد از انجام مصاحبه، برای مصاحبه گر ارسال کنید.
چنان چه تا چند هفته بعد، جوابی دریافت نکردید دومین یادداشت را بفرستید. پیگیری خود را به این منظور که می خواهید از استخدام شدن خود مطمئن شوید، انجام ندهید، بلکه به گونه ای برخورد کنید که یادآور توانمندیها و مهارتهای شما باشد!
آرام باشید :
داشتن اضطراب و دلهره در هنگامی که در جست وجوی شغلی هستید، امری کاملا طبیعی است. چنان چه باز هم افکار منفی به سراغ شما آمد، سعی کنید با تجدید نظر در نوع نگرش خود، بر آنها غلبه کنید. بنابراین به جای این که مدام بپرسید: “چرا هیچ کس مرا استخدام نمی کند؟”، تمامی مهارتها و ارزشهایی را که دارید، شناخته و برای آنها ارزش قائل شوید و بپرسید: “ایدهها و مهارتهای من برای کدام شرکت می تواند کاربرد داشته باشد و من مایل هستم با چه نوع شرکتی همکاری داشته باشم؟” با این نگرش راحت تر با مقوله کاریابی کنار می آیید و به لحاظ حفظ خونسردی، بیشتر مورد توجه واقع می شوید.
*****
میزان اطلاعاتی که در مصاحبه استخدامی باید به کارفرما بدهید.
این یک باور کذب است که در مصاحبه باید تا آنجا که میتوانید اطلاعاتی در مورد خودتان به کارفرما بدهید. بیشتر متقاضیان بیش از حد لازم در مصاحبه صحبت میکنند. هدف شما در مصاحبه نشان دادن خود و تواناییهایتان است، بدون آنکه همه چیز را درباره خودتان بگویید فقط به سؤالها پاسخ دهید. اگر مصاحبه کننده اطلاعات بیشتری بخواهد، سوال دیگری خواهد کرد. به نکات زیر توجه کنید تا مصاحبه از مسیر خود خارج نشود:
- سعی کنید شنونده خوبی باشید یعنی توجه و دقت به سؤالی که مصاحبه کننده میپرسد و پاسخ دقیق به آن.
- آماده باشید تا در ۲ دقیقه یا کمتر به سوال “کمی از خودتان بگویید”جواب دهید. سعی کنید آسمان و ریسمان بهم نبافید.
- بدانید که چگونه میتوانید به موفقیت شرکت کمک کنید و بتوانید در صورت پرسیدن در این مورد توضیح دهید.
- سوالها را پیشبینی کنید.
- تا آنجا که ممکن است از صحبتهای مصاحبهکننده اطلاعاتی در مورد شرکت، شغل موردنظر و شرایط بدست آوردن آن شغل کسب کنید.
- طرز صحبت و حرکات مصاحبه کننده را تقلید کنید و به چگونگی حرف زدنش گوش بدهید.
- هیچوقت بخاطر چیزی که فاقد آن هستید معذرت نخواهید یا به ضعفها و عدم تواناییهایتان اشاره نکنید.
- سهم شما در مصاحبه ۵۰ درصد است. اگر مصاحبهکنندگان دو نفرند، سهم شما ۳۰ درصد میشود.
هنگام آماده شدن برای مصاحبه به یاد داشته باشید که باید تأثیری ماندگار بر مصاحبه کننده بگذارید و مصاحبه کننده را در حالی ترک کنید که فکر میکند شما شخصی شایسته، باشعور و جذاب هستید. یعنی مناسبترین فرد برای آن شغل، پس باید بدانید چه موقع حرف بزنید و چه موقع گوش...
موفق باشيد